تاریخچه بندر فریدونکنار
مکانیابی اولیه جهت احداث بندر شهر فریدونکنار با مصوبه مجلس شورای اسلامی در سال 1369 انجام پذیرفت. بنحوی که در فاصله 8 کیلومتری از این شهر ساحلی با مختصات جغرافیایی ۵۲ درجه و ۳۰ دقیقه طول شرقی و ۳۶ درجه و ۴۰ دقیقه عرض شمالی درسواحل جنوبی دریای خزر، محدودهای مناسب جهت ساخت یک بندر تجاری چند منظوره مورد توجه قرار گرفت.
بدین ترتیب معاونت توسعه راه و فرودگاهها و بنادر وقت وزارت راه و ترابری، از سال 1374 اقدام به ساخت اسكله، موج شكن و حوضچه اين بندر نمود که عملیات اجرایی آن در سال 1381 به پایان رسید. در ديماه 1385 پس از بازديد رياست جمهوری وقت از استان مازندران؛ بندر فريدونكنار به عنوان مرز مجاز دريايي به تصوب هیات دولت رسید و به اين ترتيب اقدامات اوليه جهت واگذاري اين بندر به بخش خصوصی در دستور كار قرارگرفت. بندر فريدونكنار با داشتن زیر ساخت های اساسی از مجموعه نخستين بنادر كشور بود که به بخش خصوصي واگذاري شد.
شرکت راهبران بندر فریدونکنار از ابتدای سال1386با تهیه طرح توجیهی فنی-اقتصادی به همراه پیشنهاد سرمایه گذاری، جهت انجام سرمایه گذاری و بهره برداری بلند مدت از این بندر اعلام آمادگی نمود. در این خصوص پس از طی مراحل مختلف بررسی و تکمیل طرح مذکور و انجام تمامی فرآیندهای مربوط به امر سرمایه گذاری، مجوزهای مورد نیاز از مراجع ذیربط در اداره کل بنادر و دریانوردی استان مازندارن و سازمان بنادر و دريانوردي اخذ شد. در سال 1387 از طریق عقد قرارداد سرمایه گذاری بلند مدت، زیر ساخت های دریایی احداث شده در اختیار شرکت راهبران بندر فریدونکنار قرار گرفت. عملیات اجرایی پروژه و ساخت و ساز آن به 2 فاز اجرایی تقسیم بندی شد. در این خصوص مطابق اسناد قراردادی مقرر گردید فاز اول احداث پروژه شامل ساخت و ساز ترمینال های متعدد نفتی، کانتینری، کالای عمومی، غلات و غیره در حدود 50 هکتار از اراضی پسکرانه باشد. همچنین فاز دوم آن (حدود 10 هکتار از اراضی) جهت توسعه آتی ترمینالهای بندر و متناسب با افزایش احجام عملکردی آن در طول دوره بهره برداری اجرا شود. مدت زمان قرارداد مذکور 40 سال میباشد که چهار سال ابتدایی آن به دوره طراحی و ساخت و ساز فاز اول و 36 سال مابقی جهت بهره برداري و توسعه آتی اختصاص یافته است. در جدول ذیل مشخصات دریایی بندر فریدونکنار ارایه شده است.
